آدمها اگر ندونند که چی در اختیار دارند خوب طبیعی است در مورد آن بی تفاوت یا کم توجه باشند و نسبت به آن بر خورد  کنند.
مثلا اگر کلیدی در دستشان باشد ؟!:
بستگی دارد برای اتاق شان باشد
یا برای قفل دوچرخه یا موتورشان باشد
یا برای گاوصندوق و یا مهمتر از آن ....
و یا انکه آن را پیدا کرده باشند!
به انحاء متفاوتی آن را در دست می فشارند و حواسشان به آن جمع است.
این یعنی نقش انکار ناپذیر آگاهی و علم به موضوع.
حال اگر بگویند امروز فلان روز است یا این ماه فلان ماه است!
خب چه فرقی می کند؟!
اما گوینده هرچه محترم تر و مورد وثوق تر اهمیت موضوع بالاتر.
وهر چه پیام روشن تر، دقت در مورد آن بالاتر.
و هر چه ما نسبت به موضوع حساس تر، خبر نسبت به آن موضوع نیز جذاب تر و پر ارزش تر.
حالا ببینید این که در دست شماست سنگ است یا مروارید و یا خیلی بیشتر از آن:
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم:
ایها الناس! انه قد اقبل الیکم شهر الله، بالبرکه و الرحمه و الرضوان. .....
ای مردم! همانا که ماه خدا (ماه رمضان) با برکت و رحمت و امرزش به شما روی آورده است
ماهی که در نزد خدا برترین ماههاست، روزهایش بهترین روزها، شب هایش بهترین شبها و ساعاتش بهترین ساعات .....
الهی عاقبت محمود گردان.
یا علی