در کویر تا افق
سراب داغ عطش می سوخت
قحطی سایه بود و صدای باران فراموش
و می بایست این برهوت
مَرغزار عاشقان گردد
و آب سرچشمه حیات است
کوثری از جوار زمزم کوچ کرد
و در دل کویر خیمه ای از طلا اقامه نمود
گلدستهایش تا ابد بر آسمان تکیه کرد
تا در سایه اش قنوت ربنّا بجوشد
و این همه کرامت
از آنِ بانوی آینه و آب و آفتاب است
که در مسیر عاشورای رضوی قدم نهاد
تا امام خویش را یاری کند
همان غریب الغربایی که همای سعادت اهل ایمان است
و خورشید به اذن او هر روز
خجل از آفتاب روی بی غروبش
از شرق ایران می روید
***
و این چنین
از هجرت کوثر تا طلوع شمس الشموس
عاشورای کرامت لقب گرفت
***
یا سریع الرضا
بحق امام رضا علیه السلام
عجل لولیک الفرج
***
دهه کرامت بر عاشقان ولایت و در آویختگان به طوبای پنجره فولاد
حریم رضوی و جرعه نوشان کوثر معصومه آل علی علیهم السلام مبارک